آیه 10 سوره زخرف

از دانشنامه‌ی اسلامی

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

[43–10] (مشاهده آیه در سوره)


<<9 آیه 10 سوره زخرف 11>>
سوره :سوره زخرف (43)
جزء :25
نزول :مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

همان خدایی که زمین را مهد آسایش شما بندگان قرار داد و در آن راهها بر (تحصیل امر معاش و معاد) شما پدید آورد تا مگر هدایت یابید.

همان که این زمین را محل آرامش شما قرار داد و برای شما در آن، راه ها پدید آورد تا [به اهداف و مقاصدتان] راه یابید.

همان كسى كه اين زمين را براى شما گهواره‌اى گردانيد و براى شما در آن راهها نهاد، باشد كه راه يابيد.

آن كه زمين را بستر شما ساخت و برايتان راه‌ها در آن پديد آورد، باشد كه هدايت شويد.

همان کسی که زمین را محل آرامش شما قرار داد، و برای شما در آن راه‌هایی آفرید باشد، که هدایت شوید (و به مقصد برسید)!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He, who made the earth a cradle for you, and made for you in it ways so that you may be guided [to your destinations],

He Who made the earth a resting-place for you, and made in it ways for you that you may go aright;

Who made the earth a resting-place for you, and placed roads for you therein, that haply ye may find your way;

(Yea, the same that) has made for you the earth (like a carpet) spread out, and has made for you roads (and channels) therein, in order that ye may find guidance (on the way);

معانی کلمات آیه

  • مهدا: مهد در اصل مصدر است به معنى آماده كردن، آن در آيه به معنى مفعول (آماده شده) مى‏‌باشد.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9»

و اگر از آنان سؤال كنى چه كسى آسمان‌ها و زمين را آفريد؟ قطعاً خواهند گفت: آنها را (خداوند) قادر دانا آفريده است.

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»

همان كه زمين را براى شما محل آسايش قرار داد و در آن براى شما راه‌هايى قرار داد تا شايد راه يابيد.

نکته ها

مشركان آفريدگار را خدا مى‌دانستند ولى در پرستش، بت‌ها را مى‌پرستيدند.

اگر قطعات زمين توسط كوه‌هاى بلند و درّه‌هاى عميق از هم جدا شده بود زندگى انسان فلج مى‌شد. لذا امكان برقرارى راههاى ارتباطى در زمين، يكى از نعمت‌هاى الهى است.

پیام ها

1- تحقير و استهزاى كفّار مانع دعوت آنان به حقّ نيست. «يَسْتَهْزِؤُنَ‌- لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ»

2- گرچه غرور و جهل و تقليد نياكان بر فكر انسان سايه مى‌اندازد ولى فطرت با تمام وجود، علم و قدرت خدا را درك مى‌كند. لَيَقُولُنَ‌ ... الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ‌

جلد 8 - صفحه 438

3- براى شكوفا كردن فطرت خداشناسى، نعمت‌ها را به ياد بياوريم. لَيَقُولُنَ‌ ... الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ‌

4- زمين به خودى خود قابل سكونت نبود، خداوند آن را براى انسان مهار و آماده كرد. «جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً»

5- هدف از آفريده‌ها بهره‌گيرى انسان است. جَعَلَ لَكُمُ‌ ... جَعَلَ لَكُمُ‌

6- وجود راه، يكى از نعمت‌هاى بزرگ الهى است. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا»

7- اگر گردش‌گرى بر اساس غفلت باشد، نه عبرت، رشد معنوى در آن نخواهد بود. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

8- سير و سفر و مشاهده بخش‌هايى از زمين يكى از وسايل هدايت است. «سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»

«1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 234 (قاصعه)، ص 786.

جلد 11 - صفحه 456

بعد براى زيادتى اثبات حجت فرمايد:

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ‌: آن ذات قادرى كه قرار داد براى شما، الْأَرْضَ مَهْداً: زمين را بساطى گسترده تا مستقر شما باشد، وَ جَعَلَ لَكُمْ‌: و قرار داد براى شما، فِيها سُبُلًا: در زمين راهها را كه سلوك مى‌نمائيد در آن، لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ‌: براى اينكه شما راه يابيد به طرق بلادى كه مقصد شما است تا مهتدى شويد به حكمت صانع عالم بواسطه نظر كردن در آن.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ «6» وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «7» فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً وَ مَضى‌ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ «8» وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9» الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»

ترجمه‌

و چه بسيار فرستاديم پيغمبرى در پيشينيان‌

و نمى‌آمد آنها را هيچ پيغمبرى مگر آنكه بودند كه باو استهزاء ميكردند

پس هلاك كرديم سختترين آنها را در دليرى نمودن و گذشت داستان پيشينيان‌

و هر آينه اگر بپرسى از آنها كه چه كس آفريد آسمانها و زمين را البتّه خواهند گفت آفريد آنها را خداوند ارجمند دانا

آنكه قرار داد براى شما زمين را بسترى و قرار داد براى شما راههائى باشد كه شما هدايت شويد.

تفسير

خداوند متعال براى تسليت خاطر حبيب خود فرموده چه بسيار از انبياء عظام را كه ما براى ارشاد و هدايت امم ماضيه و اقوام سابقه ارسال و اعزام نموديم و هيچ پيغمبرى نزد قومى نيامد مگر آنكه مورد استهزاء آنها واقع شد پس شجاع و دلير و سخت‌گيرترين آنها را با اتباع و انصارش بروز سياه و هلاكت ابدى انداختيم و قصص و حكايات آنها را مفصّلا در قرآن براى تو نقل نموديم اينك هم با كفّار قريش اين قوم مسرف متجاوز متجاسر تو همان معامله را خواهيم نمود و عجب در آنستكه اگر از آنها بپرسى چه كس آفريد آسمانهاى باين عظمت و زمين با اين وسعت را ميگويند خلق فرمود آنها را خداوند ارجمند تواناى دانا و اقرار بعزّت و قدرت و علم و دانش او مينمايند ولى بتهاى ناچيز ناتوان نافهم را ميپرستند و منكر قدرت خدا بر زنده نمودن مردمان ميشوند آن خداوندى كه زمين را مهد آرامش و پرورش شما قرار داد و براى هدايت شما بمقاصد خودتان در سفرها راههاى متعددى در كوه و دشت و صحرا و دريا مقرّر فرمود تا بقدرت واسعه حقّ پى بريد و بعلم و حكمت او هدايت شويد و از جمال مصنوع بجلال صانع واقف گرديد و بنابر اين مقصود از هدايت ميشود بمقصد باشد ميشود بمقصود و هو اعلم.

جلد 4 صفحه 595

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


الَّذِي‌ جَعَل‌َ لَكُم‌ُ الأَرض‌َ مَهداً وَ جَعَل‌َ لَكُم‌ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُم‌ تَهتَدُون‌َ «10»

خداوند عزيز عليم‌ ‌آن‌ خدايي‌ ‌است‌ ‌که‌ قرار داد ‌براي‌ ‌شما‌ زمين‌ ‌را‌ بمنزله گهواره‌ و قرار داد ‌در‌ ‌آن‌ زمين‌ راهها و جاده‌هايي‌ ‌براي‌ ‌شما‌ ‌باشد‌ ‌که‌ قبول‌ هدايت‌ كنيد و هدايت‌ شويد.

الَّذِي‌ جَعَل‌َ لَكُم‌ُ الأَرض‌َ مَهداً ‌اينکه‌ كره زمين‌ ‌با‌ ‌اينکه‌ همه‌ كوه‌ها و مخلوقات‌ روي‌ زمين‌ ‌با‌ كره آب‌ ‌که‌ سه‌ ربع‌ كره زمين‌ ‌را‌ احاطه‌ كرده‌ ‌در‌ وسط هوا نگاه‌ داشته‌ بدون‌ اينكه‌ ستوني‌ داشته‌ ‌باشد‌ و بجايي‌ وصل‌ ‌شده‌ ‌باشد‌ و مثل‌ گهواره‌ ‌که‌ حركت‌ مي‌كند دور ‌خود‌ ‌در‌ ظرف‌ بيست‌ و چهار ساعت‌ تشكيل‌ شب‌ و روز مي‌دهد و دور كره خورشيد مي‌چرخد ‌در‌ ظرف‌ يك‌ سال‌ شمسي‌ و تشكيل‌ فصول‌ مي‌دهد.

وَ جَعَل‌َ لَكُم‌ فِيها سُبُلًا ‌که‌ ‌از‌ ‌هر‌ نقطه زمين‌ بهر نقطه ديگر بخواهيد سير كنيد بتوانيد ‌اگر‌ كوه‌ها وصل‌ بيكديگر ‌بود‌ سدّي‌ مي‌شد ‌براي‌ ‌شما‌ و قدرت‌ ‌بر‌ حركت‌ نداشتيد مگر مثل‌ امروز ‌که‌ بتوانيد ‌با‌ طياره‌ حركت‌ كنيد و بهر شهر و قريه‌

جلد 16 - صفحه 8

و قصبه‌ بخواهيد برويد جاده‌ باز ‌است‌ ‌اگر‌ گودال‌ عميقي‌ ‌بود‌ مثل‌ خندقي‌ ‌که‌ مي‌كندند ‌که‌ ‌از‌ ‌آن‌ طرف‌ ‌به‌ ‌اينکه‌ طرف‌ نتوانند سير كنند ‌از‌ بسياري‌ ‌از‌ منافع‌ محروم‌ مي‌شديد.

لَعَلَّكُم‌ تَهتَدُون‌َ احتمال‌ دو معني‌ دارد يكي‌ آنكه‌ بتوسط سبل‌ راه‌ پيدا كنيد و واصل‌ شويد ‌به‌ مقاصد ‌خود‌ و استفاده‌ كنيد، ديگر آنكه‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ آيات‌ قدرت‌ هدايت‌ شويد ‌به‌ دين‌ حق‌ و ‌به‌ توحيد خداوند و نفي‌ شرك‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 10)- سپس به پنج قسمت از نعمتهای بزرگ خدا که هر یک نمونه‌ای از نظام آفرینش و آیتی از آیات خداست اشاره می‌کند.

نخست از زمین شروع کرده، می‌فرماید: «همان کسی که زمین را محل آرامش شما قرار داد» (الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْداً). و می‌دانیم نعمت آرامش و امنیت پایه اصلی بهره گیری از نعمتهای دیگر است.

و برای بیان نعمت دوم می‌افزاید: «او برای شما در زمین راههایی قرار داد تا هدایت شوید» و به مقصد برسید (وَ جَعَلَ لَکُمْ فِیها سُبُلًا لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ).

می‌دانیم: تقریبا سراسر خشکیها را چین خوردگیهای بسیار فراگرفته و کوههای

ج4، ص361

بزرگ و کوچک و تپه‌های مختلف آن را پوشانده است، و جالب این که در میان بزرگترین سلسله جبال دنیا غالبا بریدگیهایی وجود دارد که انسان می‌تواند راه خود را از میان آنها پیدا کند، و کمتر اتفاق می‌افتد که این کوهها بکلی مایه جدایی بخشهای مختلف زمین گردند، و این یکی از اسرار نظام آفرینش و از مواهب الهی بر بر بندگان است.

از این گذشته بسیاری از قسمتهای زمین به وسیله راههای دریایی به یکدیگر مربوط می‌شوند که این خود نیز در عمومیت مفهوم آیه وارد است.

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

  1. تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص7

منابع